Op 15-jarige leeftijd wordt Dick de Jong lid van DFC. Met voetballen is hij bij Gelukvogels begonnen. In de junioren speelt hij in het hoogste jeugdelftal van onze club. Als linksbuiten. Het is zijn favoriete plek. Soms goed voor het cijfer acht, maar af en toe ook een drietje scorend. In de senioren komt Dick de Jong een aantal wedstrijden voor het tweede elftal van DFC uit, speelt tegen PSV, DOS, Rapid JC en Wageningen. Vier ontmoetingen die hij nooit en te nimmer zal vergeten. Op 82-jarige leeftijd staat hem dat allemaal nog helder voor de geest. Zo ook het vervolg in het derde, vierde en negende elftal van DFC. Inmiddels is De Jong al 67 jaar lid en de oudste vrijwilliger die er bij ons op de velden rondloopt. Om zijn bijdrage te leveren aan het onderhoud van de accommodatie, reclameborden langs het veld te plaatsen. Vaak in zijn eentje, maar ook geholpen door onze Poolse vrienden. Vrijwilligers kunnen er in zijn ogen niet genoeg zijn.
Hoe ben je bij DFC terecht gekomen? “Door mijn familie, Rinus de broer van Thomas de Jong, die heb je toch ook gekend? En mijn ome Jan stond achter de bar. Mijn vader was er elke zondag. ‘s Morgens hier en ‘s- middags dan weer daar. Aan de Krommedijk. Velden genoeg.”
Hoe ben je tot dusverre de corona-crisis doorgekomen? ”Nou, ik ben wel ziek geweest. Ik heb drie dagen op bed gelegen. Ik was helemaal verstijfd. Waar ik het heb opgelopen weet ik niet en wat het precies was? Na die drie dagen ben ik gaan hoesten, kreeg last van mijn longen, maar corona was het niet.”
Wat vind je dat er goed gaat bij DFC? “Het kan beter. Sportief, maar ook qua organisatie.”
Wat kan er verbeterd worden bij DFC? “Organisatie rondom het veld, voor het onderhoud. Er is een hele ploeg weggevallen. Voor het schilderwerk. Twee zijn nu bij het eerste elftal betrokken, die hebben geen tijd meer, die waren ‘s zaterdags altijd hier. Cees van Woerkom en Enzo Fortino. Zij hebben ook de kantine mee opgeknapt. Er moet gewoon nog meer onderhoud gepleegd worden. Het wordt nu een beetje verwaarloosd. Zet er maar bij, er moeten meer vrijwilligers komen. Al is het maar voor een paar uur. Voor het schilderen, het schoonmaken, noem maar op. Maar ja, ze komen niet. De mensen moeten geld krijgen, maar daar kan de club niet van bestaan.”
Ben je tevreden met de aanleg van het kunstgrasveld? “Ziet er keurig netjes uit. Ik denk dat het een verbetering is.”
Wat zou er nog verbeterd moeten worden aan de accommodatie? Wat is jouw een doorn in het oog? “De platen van de reclameborden liggen klaar, maar ze moeten er nog wel tegen aan worden gezet. De mensen van de bedrijven hebben er voor betaald. Alleen ontbreekt het ons aan steun. Er zijn wel Poolse vrijwilligers, die voor het timmerwerk mij hulp bieden, maar er moet nog het nodige worden gedaan.”
Wat betekent het torentje van DFC voor je? “Met het nodige sponsorgeld hebben wij dat voor elkaar gekregen. Ik heb in de loop van de tijd heel wat sponsorgeld opgehaald. Bij oud-DFC’ers. Voor de verbetering van de accommodatie. Zonder dat de club het geld heeft gekost. Het is een hoop bij mekaar. Oud- voorzitter Jan van der Straaten heeft mij in het bijzonder met torentje geholpen met een speciale actie onder leden en oud-leden.”
Op welke wijze kan DFC nog meer voor de jeugd gaan betekenen? “Er is geen discipline meer. Het kan allemaal beter. Te beginnen bij de jeugd. Vroeger was dat wel anders. Je hoefde niets uit te spoken. Shirt in je broekje, kousen omhoog. Verplicht douchen. Er waren regels waarop werd toegezien. Nu slaan ze gewoon de deuren in mekaar, klappen ze hard dicht. En als je er wat van zegt staan ze je aan te kijken… als je niet uitkijkt wordt je nog getatoeëerd ook.”
Is er voldoende voetbalsfeer bij DFC? “Ik kom hier bijna nooit meer op zaterdag. Ik zit meestal bij mijn vrouw. Af en toe ga ik bij het eerste elftal een halve wedstrijd kijken.”
DFC een gezelligheidsvereniging of een club met sportieve ambities? “Ik heb het naar mijn zin. Door de soos met bekenden. DFC is mijn cluppie. Anders was ik hier niet 67 jaar gebleven. Ergerlijk is dat vechten bij een wedstrijd, dat zag je vroeger toch niet. Ik heb mooie herinneringen. Met kampioenschappen. Met het derde elftal zijn we bij ONA gepromoveerd naar de hoogste klasse. Onze keeper Leo de Visser was het veld uitgestuurd. Reinier Jacquet kwam in het doel te staan. Wij wonnen toch met 3-0. Ik zal het niet vergeten, ik maakte drie doelpunten. Wij kwamen in de reserve eerste klasse terecht. Met ADO 3 en Feyenoord 3 als tegenstanders.”
Heb je zelf nog iets toe te voegen? Dick de Jong breekt nog maar eens lans. “Ik zeg het.. wij moeten vrijwilligers hebben. Als is het maar voor een paar uur. Schilders, timmerlieden en kantinemedewerkers.
Gesloten voor reacties