Vandaag heeft ons het trieste nieuws bereikt dat , na een kortstondig ziekbed, ons Erelid Ger Hüsen op 72 jarige leeftijd is overleden.
Ger behoeft binnen onze vereniging eigenlijk geen verdere introductie , want er is werkelijk geen functie te benoemen die Ger niet bekleed heeft. Geboren op 17-9-1946 werd Ger lid op 1-12-1954. Op 8 jarige leeftijd kwam Ger voor het eerst met DFC in aanraking en is daar nooit meer weggegaan. Een lidmaatschap van bijna 65 jaar , waarin de bekroning tot Erelid een terechte waardering is van de club.
De voetbal carrière van Ger begon in de jeugd van zijn geliefde rood witte club en al snel bleek dat Ger een zeer verdienstelijk voetballer was , die in 1963 zelfs in de betaalde A jeugd van DFC speelde. Een belangrijke periode voor de club ,want in zijn team speelde meerdere spelers, die later allemaal voorzitter der DFC werden. Ger bereikte in zijn seniorenperiode ook het 1e elftal en hield dit nog jaren vol. Na zijn actieve voetballoopbaan, ging Ger zich op bestuurlijk niveau inzetten voor DFC. Laatstelijk was Ger actief als adviseur van het huidige bestuur.
Zo is Ger in allerlei commissies en besturen betrokken geweest, altijd met het doel om het beste voor zijn DFC te bewerkstelligen. Jeugdcommissie , jeugdvoorzitter , voorzitter, voorzitter Oud DFC, drijvende kracht achter de donderdagmiddag soos ,niets was te gek voor Ger.
Op feestgebied was Ger betrokken bij de oprichting van carnavalsgilde Nar Veure . Na enkele jaren als Opper gefungeerd te hebben , zwaaide hij later de scepter over Nar Veure als Prins Krommediek XIII.
Maar DFC was niet het enige in zijn leven ,want Ger was een familieman die genoot van zijn gezin. Bijna 50 jaar getrouwd met zijn vrouw Leny, werd het gezin later gezegend met de komst van dochter Esther en zoon Mark.
Zijn maatschappelijke loopbaan lag in het onderwijs, decennia lang was hij directeur van de Kennedy school , waarbij het U niet zal verbazen dat hij ook bij zijn leerlingen een hoog aanzien had , vooral door zijn amicale persoonlijkheid. Na zijn afscheid van het onderwijs , begon het grote genieten van de vrije tijd , die vooral werd doorgebracht met uitstapjes met zijn vrouw Leny en ook met de kinderen. Groots was de blijdschap met de komst van de kleinkinderen ,en Ger genoot met volle teugen als een trotse opa van de kleinkinderen.
Maar de vrije tijd werd ook weer in DFC gestoken, zo is Ger maanden bezig geweest met de samenstelling van een speciaal jubileum boek ter ere van het 125 jaar bestaan van de club in 2008.
Naast al die activiteiten voor DFC had Ger ook nog tijd over om zich in te zetten voor de lokale politiek. Als lid van de gemeenteraad was hij o.a. betrokken bij de inrichting van het Damplein, want Ger was een ras Dubbeldammer en stak dit niet onder stoelen of banken.
Al die bedrijvigheid om zich als vrijwilliger in te zetten, heeft het zijne koninklijke hoogheid in 2008 behaagd dit te belonen met een koninklijke onderscheiding als lid in de orde van Oranje Nassau.
Het gemis dat wij als club zullen ondervinden door het heengaan van Ger zal enorm zijn. Eigenlijk kunnen wij als DFC ons geen leven voorstellen zonder Ger ,maar als club zullen wij de steun bij elkaar zoeken en vinden ,om gezamenlijk deze zware periode door te komen. DFC MAG en ZAL Ger Hüsen nooit vergeten !!!
DFC wenst de familie alle kracht toe in deze moeilijke tijd om dit verlies te verwerken .
Verschrikkelijk! Niet te geloven. Mister DFC is niet meer..Zijn vele kwaliteiten zowel op voetbal- als onderwijsgebied zijn al uitvoerig in het in memoriam vermeld. Wat velen niet weten is dat Ger ook in familieband zich bepaald niet inactief toonde. Integendeel! Hij heeft ook daar zijn sporen verdiend. Hij regelde reunies voor de neven en nichten van defamilie Husen. Kendeook elk neefje en nichtje en wanneer iemand probleempjes had, dan wist hij altijd tijd te vinden om daaraan aandacht te besteden. Hij beschikte over een heel archief famliefoto,s uit het verleden en zond zo nu en dan enkele exemplaren daarvan met wetenswaardigheden. Ook de familie zal hem sterk gaan missen als verbindende en sympathieke persoonlijkheid.
Zij wensen Lenie, Esther, Mark en kleinkinderen veel kracht toe dit onnoemeljke verlies een plaats te gaan geven.