8 april 2017 Schelluinen JO15-1 – DFC JO15-2
Er zijn van die dagen dat voetbal, hoe leuk het ook kan zijn, niet het belangrijkste aspect is. JO15-2, met een zieke speler, kan slechts 9 spelers op de mat laten, en moet wachten op Yoeri en Tom, Wiens ouders zo vriendelijk waren om direct na hun wedstrijd in de auto te springen en uit Kinderdijk richting Schelluinen te rijden. Vijf minuten later dan gepland kan toch begonnen worden aan iets dat in een anti-climax zou uitmonden.
Mentale druk, het speelt een rol bij het spelletje dat voetbal heet, ook bij 14-15 jarigen. Men moet ten opzichte van elkaar, ten opzichte van trainers en ook ten opzichte van supporters toch aan een bepaalde verwachting voldoen. En waar het meestal gaat over de posities binnen een team waar de druk het hoogst is, spitsen en keepers, gaat het vandaag over de scheidsrechter. Want die krijgt bij een wedstrijd de grootste verantwoordelijkheid. Voor die druk van verantwoordelijkheid moet je toegerust zijn.
Als club ben je verantwoordelijk voor de juiste keuzes op dat vlak, en daar ging het vandaag mis. Met als gevolg dat in onderling overleg besloten is de wedstrijd in de tweede helft te stoppen, en er 22 teleurgestelde spelers en een geknakte scheidsrechter het veld af liepen. Geen winnaars dus en eeuwig zonde, want dit zijn twee ploegen die met elkaar overweg kunnen en aan elkaar gewaagd zijn. Voetbal moet immers centraal staan.
Met recht een aanfluiting.
Gesloten voor reacties