De ene wedstrijd is de andere niet. Elke voetballiefhebber weet het; soms worden wedstrijden verloren daar waar winst wordt verwacht en vice versa gebeurt het natuurlijk ook. Ook bij JO13-01 loopt het wel eens anders dan ingeschat. Zo speelden ze vorige week uit tegen de koploper, waarbij je er toch wel rekening mee houdt dat je behoorlijk klop krijgt. De wedstrijd is toen weliswaar verloren met 2-1 maar de tegenstander had wel een twijfelachtige penalty mee. De jongens hebben die wedstrijd echt goed voetbal laten zien en waren dicht bij een gelijk spel. Dat gelijk spel was er nu wel maar aangezien we tegen de hekkensluiter van de competitie speelde ( Klundert) die nog geen wedstrijd heeft gewonnen hoop je toch op winst.
De mannen hebben hard gewerkt en waren zeker de beter voetballende ploeg. Maar Klundert wist nagenoeg alle aanvallen te blokken waardoor DFC er niet echt door heen kwam. Daarnaast loop je er tijdens zo`n wedstrijd tegen aan dat sommige tegenstanders fysiek sterker zijn. Daar leken onze spelers soms wat van onder de indruk. Niet doen jongens! Blijf je eigen spel spelen, houd de snelheid erin en blijf gefocust. Dan kunnen jullie ook deze wedstrijden winnen!
Halverwege de 1e helft kwam DFC achter te staan, dat was een tegenvaller. Maar goed, DFC was eager dus de aanval werd ingezet. Het duurde dan ook niet lang of Noah kon scoren na een assist van Youri. Eind eerste helft volgde er nog een aantal schoten op doel maar het lukte DFC niet om er 2-1 van te maken. Dus met een 1-1 stand de rust in. In de 2e helft gaf Roan een mooie pass naar Noah die bijna scoorde, maar helaas; buitenspel. Maar gelukkig, daarna volgde alsnog het doelpunt nadat Alexandre een assist kon geven aan Noah die op doel schoot. Een speler van Klundert raakte de bal ongelukkig en maakte een eigen doelpunt. De overwinning was in zicht maar helaas, in de laatste minuut maakte Klundert met een kopbal gelijk. Een domper voor onze spelers, die nog groter werd toen er behoorlijk gedoe ontstond tussen de spelers. Voetbal blijft emotie en soms lopen die emoties uit de hand, ik weet het. Het hoort erbij maar wat zou het toch mooi zijn als dat zonder al teveel agressie, discriminatie of toewensen van ernstige ziektes zou zijn. Een utopie vrees ik….
Het team moest het vandaag zonder Zouhair doen en bijna was er ook geen scheidsrechter maar gelukkig was er een B speler die vandaag niet mocht spelen maar wel wilde fluiten. Bedankt! En mannen, we gaan deze wedstrijd snel vergeten en volgende week weer knallen!
Gesloten voor reacties