Wedstrijd met een zeer treurige afloop dat ongeveer 5 minuten voor einde werd gestaakt.
Vorig week schreef ik nog in mijn verslag" In tegenstelling tot de andere ploegen waar de meiden van DFC MC1 tegen moesten voetballen, was de uitkomst meestal onsportief gedrag van de tegenstanders die zich uitte met vele vervelende scheldpartijen en in sommige gevallen vechtpartijen"
Deze week liep het anders af dan niemand wenst dat een wedstrijd op een zodanig manier moet aflopen. Een van de spitsen(Andjali Raghoe)van DFC MC1 liep hierbij een gecompliceerde beenbreuk op. Haar scheenbeen en kuitbeen zijn allebei gebroken door een, in mijn ogen, smerige overtreding van de keepster van RKTVC MC1. Dit gedrag heeft niets met voetbal te maken en hoort zeker niet op het veld thuis. Er was geen opzet in het spel en zeker niet gericht tot een bepaalde speelster. Het was puur frustratie. Ongeveer 5 minuten voor einde van de wedstrijd, kreeg Andjali de bal van een medespeelster toegespeeld, waarna ze alleen afliep op de keepster van RKTVC MC1. Deze kwam haar doel uitgelopen met een gestrekt been, niet eens voor de bal, want deze kwam in het doel terecht, vol op het scheenbeen van Andjali. Een knak dat aan de zijkant van het veld te horen was, en met hels geschreeuw ging Andjali neer. Ze bleef liggen en schreeuwde het uit van pijn. Ze zag haar voet in een andere vorm liggen dan normaal was. Direct werd 112 gebeld en kort daarna kwam de ambulance met loeiende sirene aan. Ze werd naar het ziekenhuis in Tiel gebracht waar ze dezelfde avond werd geopereerd. Ze kreeg 2 plaatjes geschroefd in haar botten en moest ter observatie 1 nacht in het ziekenhuis blijven. Fanatiek dat Andjali zelf is, merkte ze op bij de EHBO post” maar hij zat er wel in hoor”
De wedstrijd was op zich spannend en normaal op een paar onnodige overtredingen van de tegenstanders na, waar DCF MC1 een mooi staaltje van voetbal liet zien. Het mooi rondspelen van de bal en het creëren van kansen waarna de bal in het net verdween. Met een stand van 2-3 in het voordeel van ons gingen we de rust in. Eindstand werd uiteindelijk 2-6 in het voordeel van DFC MC1. Laatste doelpunt was van Andjali tijdens het fatale ongeluk.
Alle meiden van DFC MC1 waren erg geschrokken en ontdaan, en zochten huilend troost in elkaars armen.
Wij wensen Andjali heel veel sterkte en met haar lange genezing en revalidatie periode en hopen haar gauw weer te mogen bewonderen op het veld.
Zet hem op Andjali, we staan achter je.
Je teamgenoten en meiden van DFC.
Gesloten voor reacties